„Merda ogonem, czyli się cieszy”. Jakże często można się spotkać z takim stwierdzeniem… To pokazuje jak mało osób tak naprawdę potrafi prawidłowo odczytywać komunikaty swojego psa. Ile psów tyle różnych ogonów, dlatego komunikaty wysyłane przez psy trzeba odczytywać biorąc pod uwagę rasę czworonoga i jego naturalną budowę ciała. Przez lata ewolucji powstało mnóstwo różnych ras i jedne mają ogony proste, inne zakręcone aż na grzbiet. Niektóre psy noszą ogony dość wysoko, inne wolą nosić ogony nisko. Nie znając zatem różnic pomiędzy rasami psów łatwo o błędy w odczytywaniu ich sygnałów.
Psi ogon może wyrażać mnóstwo różnych emocji. Merdanie ogona może oczywiście świadczyć o radości, ale równie dobrze może wyrażać niepokój, strach, pewność siebie, albo być zapowiedzią ataku. Co ciekawe naukowcy dowiedli, że psy nie merdają ogonami kiedy znajdują się same w pomieszczeniu, nieważne jakie emocje by w danej chwili odczuwają. Ruchem ogona czworonogi chcą zakomunikować coś konkretnego obserwatorowi.
Ogon wysoko
Generalnie można powiedzieć, że wysoko uniesiony ogon świadczy o pewności siebie. Im intensywniej psiak macha tak wysoko uniesionym ogonem, tym bardziej jest podekscytowany i gotowy do działania. Wysoka pozycja ogona sprzyja również rozprzestrzenianiu się zapachów z gruczołów około odbytowych, co jest istotne z punktu widzenia psiej komunikacji zapachowej. Sztywny, wysoko podniesiony ogon lub taki, którym pies wykonuje niewielkie, krótkie i szybkie ruchy stanowi ostrzeżenie przed atakiem.
Ogon w pozycji neutralnej
Neutralna pozycja to taka, kiedy ogon jest na wysokości grzbietu. Świadczy ona o tym, że pies jest spokojny i zrelaksowany. Swobodne i zamaszyste ruchy ogonem oznaczają zadowolenie. To właśnie takie merdanie oznacza psią radość. Gdy pies jest szczęśliwy często razem z ogonem chodzi całe ciało. Można to zaobserwować przykładowo w momencie witania się z opiekunem. Ciało pupila jest wtedy rozluźnione.
Jeśli ogon psa znajduje się w neutralnej pozycji, ale jest sztywny, a ruchy są powolne świadczy to, że pies jest czujny i odrobinę niepewny. Taki komunikat może być wysyłany w momencie, kiedy psiak usłyszał, zobaczył lub wywęszył coś, co go zaniepokoiło lub zaciekawiło.
Ogon nisko
Nisko opuszczony ogon oznacza, że psiak jest wystraszony. Nieco obniżona pozycja ogona w połączeniu z nieznacznym merdaniem na boki może świadczyć o uległości czworonoga. Nisko noszony ogon świadczyć przeważnie o braku pewności siebie psa, niepokoju lub strachu. Często bardzo wystraszony psy podwijają ogon aż pod siebie i wciskają go między tylne łapy, aby nie roznosić zapachu, który w tym przypadku zakomunikuje, że pies się stresuje. Merdanie takim nisko opuszczonym ogonem wcale nie świadczy o tym, że psiak się cieszy na nasz widok i chce żebyśmy go głaskali. Próba pogłaskania takiego psiaka, zwłaszcza obcego i jeśli pies nie ma do nas zaufania, może zakończyć się atakiem.
Kierunek merdania
Naukowcy dowiedli, że pozytywne bodźce, na które pies się cieszy, takie jak np. widok opiekuna, aktywują bardziej lewą półkulę mózgu i sprawiają, że merda on ogonem bardziej w prawo. Natomiast negatywne bodźce, których pies chce uniknąć, jak widok groźnego obcego psa, aktywują bardziej prawą półkulę psiego mózgu i sprawiają, że merda on ogonem bardziej w lewo. Inne psy potrafią doskonale tą asymetrię odczytywać.
Przycinanie ogona
Niektórym psom celowo obcinano ogony, aby wyglądały groźniej lub były w typie rasy, co znacznie utrudnia im jednak komunikację. Odczytując sygnały wysyłane przez psa z przyciętym ogonem, warto patrzeć na jego nasadę. Nawet przy krótkim ogonku można zaobserwować czy pies unosi go lekko do góry czy próbuje go wcisnąć pod siebie.
W Polsce od 2012 roku na szczęście przycinanie psom ogonów czy kopiowanie uszu jest nielegalne i klasyfikowane jest jako znęcanie się nad zwierzętami. Niestety jednak w innych krajach wciąż ten zwyczaj jest powielany, co w pewnym stopniu upośledza komunikację psa.
Podsumowanie
W odczytywaniu komunikatów wysyłanych za pomocą ogona ważna jest pozycja ogona, prędkość machania, ale również kierunek tych ruchów. Nie można zapominać także o postawie całego ciała psa oraz komunikatach wysyłanych przez pysk psa, uszy, oczy itp. Zachowania psa trzeba zawsze odczytywać całościowo. Skupienie się jedynie na ogonie nie daje nam wszystkich informacji.
