Każdy właściciel psa pewnie nie raz słyszał o tym jak ważna jest prawidłowa socjalizacja. Socjalizacja u psów przypada na okres od 4 do 12 tygodnia życia, kiedy to szczeniak uczy się co tak naprawdę oznacza „być psem”. Na tym etapie szczeniak nawiązuje kontakty najczęściej ze swoim rodzeństwem i uczy się zasad panujących w psim stadzie. Wtedy również powinien nabyć podstawowe umiejętności komunikacyjne. Między 8 a 11 tygodniem poznawane jest uczucie strachu, dlatego jeśli w tym okresie pies doświadczy silnego stresu lub bólu, może stać się w przyszłości nadmiernie lękliwy. Wszystko, co pokażemy w tym wieku szczeniakowi, będzie dla niego normalną częścią otaczającego go świata. Natomiast to, czego mu nie pokażemy może w przyszłości budzić lęk. Jak zatem oswoić psa z innymi psami?
Najlepszy nauczyciel – matka
Dla szczeniaka najlepszym nauczycielem zawsze będzie matka. Uczy ona bowiem zasad panujących w stadzie, przygotowuje go do dalszego życia. W miocie bywają różne osobniki, bardzo nieśmiałe, ale także przebojowe, które będą zaczepiać resztę rodzeństwa. Psia mama obserwuje zachowania szczeniaków i reaguje, kiedy któryś z nich jest zbyt nachalny. Jest to ważna lekcja, ponieważ bez niej psiak w przyszłości uważałby, że wszystko mu wolno.
W zabawie ze swoimi braćmi i siostrami pies uczy się również jak prawidłowo się komunikować i kontrolować siłę gryzienia. Poznaje wtedy również sygnały komunikacyjne. Jeśli jakiś szczeniak pozwala sobie na za dużo, drugi piskiem oznajmia, że przesadził i kończy zabawę. Dzięki takim sytuacjom psiak uczy się jakie zachowanie jest przyjemne, a jakie jest niedopuszczalne.
Socjalizacja przez właściciela
W nowym domu szczeniak powinien dalej rozwijać swoje umiejętności porozumiewania się z innymi psami. Jeśli nie ma takiej możliwości, młody pies zapomina i nie doskonali swoich umiejętności społecznych. Jeśli po jakimś czasie spotka obcego psa najczęściej czuje się niepewnie i obawia się go, a jednocześnie jest bardzo zainteresowany kontaktem. Takie sprzeczne emocje prowadzą najczęściej do nadpobudliwego zachowania, które może spotkać się z oporem i chęcią zdyscyplinowania przez dorosłego psa. To natomiast utwierdza malucha w przekonaniu, że należy bać się innych psów, co prowadzi do agresywności i niechęci do nich. Właściciele często po takim zdarzeniu izolują szczeniaka od innych psów w trosce o jego bezpieczeństwo. Naturalne dla czworonogów komunikaty podporządkowania, takie jak przypadanie do ziemi, kładzenie się na plecach czy pokazywanie brzucha są interpretowane jako przejawy skrajnego strachu. Nerwowa interwencja opiekuna jest dla szczeniaka sygnałem, że rzeczywiście obcy pies jest groźny.
Zdarzają się również sytuacje, kiedy szczeniak zostaje zbyt wcześnie zabrany od matki lub nastąpiły inne komplikacje, które zaburzyły proces wczesnej socjalizacji. Często psiak po prostu nie poznaje swojej matki, a swoje dzieciństwo przeżywa np. w schronisku i nie ma możliwości na prawidłową naukę komunikacji z innymi psami. W takim przypadku cały proces oswajania psa z innymi psami spoczywa na właścicielu. Nauka ta jest bardzo ważna. Wpływa ona zarówno na komfort właściciela, jak i czworonoga na spacerach.
Oswajanie psa z innym psem
Aby oswoić psa z innymi psami, podstawową zasadą jest to, aby spotkanie odbyło się na neutralnym gruncie. Psy są zwierzętami terytorialnymi, dlatego nie możemy oczekiwać, że spodoba mu się od razu przyprowadzenie obcego psa do naszego domu. Na zapoznanie się dobrze wybrać miejsce, gdzie psiaki będą mogły przekierować swoją energię na węszenie, czyli gdzieś gdzie będą drzewa, kępki traw, itp.
Kiedy wiemy, że nasz czworonóg ma problemy z relacjami z innymi psami warto dobrać na początek odpowiedniego towarzysza. Powinien to być spokojny pies, który potrafi się świetnie komunikować. Dzięki temu unikniemy sporych nieprzyjemności, a nasz pies pozna obcego psa w przyjemny i bezpieczny sposób. To zwiększa szansę na sukces w relacjach pies – pies.
Spacery równoległe
Najlepszym sposobem na socjalizację psa z innymi psami są spacery równoległe. Dzięki takiej formie zapoznania nasz pupil stopniowo oswaja się z obecnością obcego psa. Podczas spaceru zbiera jednocześnie szereg informacji za pomocą węchu i obserwacji drugiego osobnika.
Podczas spaceru równoległego dwie osoby idą obok siebie, prowadząc psy na smyczy. Dystans pomiędzy psami to kwestia indywidualna, a wyznacznikiem jest socjalizowany pies. Jeśli nie może on oderwać wzroku od drugiego psa, jest spięty, oznacza to, że należy zwiększyć dystans. Pies powinien iść swobodnie, eksplorować teren i odczytywać informacje o drugim psie. Jeśli po kilku minutach emocje opadają, psy zachowują się swobodnie, sprawdzają zapachy, warto jest zamienić się miejscami. Niech raz Twój pies prowadzi, a za chwilę niech podąża za tym drugim. Taki spacer powinien trwać kilkanaście minut. Jeśli widzisz, że psy czują się w swojej obecności komfortowo, możecie do siebie podejść, ale tylko na sekundę w celu obwąchania, po czym znów oddalcie się i spacerujcie. Jednak jeśli w miarę zmniejszenia kontaktu dalej odczuwalne jest napięcie, nie należy się jeszcze do siebie zbliżać. Powtarzaj takie spacery i stopniowo zmniejszaj dystans między Twoim psem a jego towarzyszem. Ważna jest jednak stała obserwacja psów i ich zachowań, żeby nie dopuścić do niechcianych sytuacji.
Małymi krokami
Aby oswoić swojego psa z innymi psami, pamiętaj, aby nie wywierać na swoim szczeniaku lub dorosłym psie niepotrzebnej presji. Podobnie do ludzi, nie wszystkie psy muszą być towarzyskie i nie wszystkie będą chciały nawiązać dużo kontaktów społecznych. Niektóre psy wolą obracać się w skromnym gronie dobrze mu znanych osobników i ludzi. Jest to całkowicie normalne.
Jednocześnie, upewnij się, że dostarczasz swojemu szczeniakowi wystarczająco dużo bodźców, aby zamiast reagować strachem na nieznane sytuacje, potrafił im w przyszłości odważnie sprostać.
